Lola dewaere partner

Lola Dewaere

Lola Dewaere (Boulogne-Billancourt, 4 december1979) is een Fransactrice en comédienne.

Biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Lola Céleste Marie Bourdeaux is de dochter van acteur Patrick Dewaere en Élisabeth "Elsa" Malvina Chalier. Ze is ook de halfzus van de actrice Angèle Herry-Leclerc (geboren in 1974), dochter van Patrick Dewaere en de actrice Miou-Miou. Na de zelfmoord van haar vader in 1982, werd haar moeder geconfronteerd met problemen met de belastingdienst vanwege de schulden die de acteur had achtergelaten en Lola werd toevertrouwd aan haar grootouders van moederskant. Coluche, een goede vriend van Patrick Dewaere, bood vervolgens de familie aan om Lola's dooppeter te zijn en in haar behoeften te voorzien maar hij kreeg een categorische weigering van haar grootouders omdat zij hem medeverantwoordelijk achtten voor de dood van Patrick Dewaere.

Tijdens haar pre-adolescentie keerde ze terug naar haar moeder in Parijs en vervolgde haar opleiding vanaf de vijfde klas aan de particuliere katholieke school Saint-Michel-de-Picpus. Ze werd als rebels b

Patrick Dewaere

French film actor

Patrick Dewaere

Patrick Dewaere in 1975.

Born

Patrick Jean Marie Henri Bourdeaux[1]


(1947-01-26)26 January 1947

Saint-Brieuc, France

Died16 July 1982(1982-07-16) (aged 35)

Paris, France

Other namesPatrick Maurin
Patrick de Waëre
Occupations
Years active1951–1982
Height1.77 m (5 ft 10 in)
Spouses

Sotha

(m. 1968; div. 1979)​

Elizabeth Malvina Chalier

(m. 1980)​
PartnerMiou-Miou
Children2, including Lola Dewaere

Patrick Dewaere (26 January 1947 – 16 July 1982) was a French film actor. Born in Saint-Brieuc, Côtes-d'Armor, he was the son of French actress Mado Maurin. An actor from a young age, his career lasted more than 21 years until his suicide in Paris, in 1982.

Career

Early life

Patrick Dewaere was the third child of an actor's family. His biological father, Michel Têtard, was a lyricist who had an affair with Dew

Il y a 40 ans, le 16 juillet 1982, disparaissait tragiquement Patrick Dewaere, qui mettait fin à ses jours à 35 ans. Un acteur d'un genre nouveau d'une modernité insolente, aussi génial et solaire qu'en proie à de perpétuels doutes sur son talent.

"Tu te vois en vieil acteur, à quoi tu ressembleras ?" demande un journaliste à Patrick Dewaere, durant le Festival de Cannes de mai 1979, répondant pour l'émission Ciné regards. "Moi ? Je ne serai jamais vieux. On devient vieux à partir du moment où l'on a peur du lendemain" lâche l'acteur.

"Tu as des rêves de Grand Prix d'interprétation ou tu t'en fous complètement ?"Moi, je, euh... De toute façon, j'ai raté tous mes examens, [...] je n'ai jamais été choisi par un Jury ! Cela dit, j'ai envie d'avoir un prix d'interprétation, parce que je suis français, et je représente la France !"

Sous un petit rire, les blessures sont là. On pourrait même dire que tout Patrick Dewaere est presque résumé dans cet échange. Un acteur immense, solaire, insolent, d'un genre nouveau, venu du Café de la Gare auquel il restera

Copyright ©damtree.pages.dev 2025